ماهور

امتحان داشتند آن هم از نوع مجازیش. ساعاتی قبل از شروع امتحان، آمده برایم اینچنین نوشته:

نمیدانم چند روز گذشت ولی امروز سکوتش را شکست و حالم را پرسید. خیلی رسمی‌جواب دادم. بعد از کمی‌تعلل نوشت چه هوای خوبی شده. گفتم من این هوا رو دوست ندارم. ساعت کلاس آنلاین مدرسه ام بود و بالاجبار ازش خداحافظی کردم. دلتنگی‌ها را میشود رفع کرد. سختگیری نکنیم.

تو واتس پیام داده خانم.. خانم... کمکمون میکنین؟

بازم دم شوهرخواهر گرم. از شهرستان زنگ زده و روز معلم رو تبریک گفته و میگه روز تو رو نباید فراموش کرد چون تو حواست به همه چی هست. روز مو فرفری‌ها، روز چپ دستها، روز چاقها، روز باستان شناسها، روز تولد و سالگرد ازدواج و عقد من رو همیشه به من تبریک میگی😁 شوهر خواهر گرامیم رو تونستم خوب معرفی کنم؟!😏

این روزها معلمین به شدت سرشان گرم تدریس‌های مجازی است و حتی بیشتر از زمانی که در مدرسه حضور داشتند درگیر تهیه محتوای آموزشی و برگزاری کلاسهای آنلاین دو ساعته برای هر کلاس و رسیدگی به ایرادات و اشکالات درسی دانش آموزان می‌باشند. در طول هفته هم با پیامهای دانش آموزان وقت و بی وقت هم مدارا میکنند و جوابگو هستند. شاد (شبکه آموزش دانش آموزان) که آمد حال برای پر کردن جیب یک عده یا برای پز دادن وزیر یا هر چیز دیگر قطعا تا این زمان ناموفق بوده است. عدم احراز هویت معلمین و دانش آموزان یکی از مشکلاتی بود که با آن تا مدتها درگیر بودیم. هنوز دو تا از کلاسهای من در شاد تعریف نشده است. مشکلش مشخص نیست. دانش آموزان هم با لینک کلاس نمیتوانستند وارد شاد شوند. اینجا فکر میکنید زورشان به چه کسی می‌رسد؟ بله! درست حدس زدید. معلم کلاس! ساعتها درگیر سیو کردن شماره‌ی دانش آموزانم در حافظه‌ی گوشی موبایلم شدم تا من به عنوان ادمین کلاسم دانش آموزان غرغرو را به کلاس دعوت کنم. برخی اصلا شاد را نصب نکرده بودند و به سراغشان رفتم و خواهش و تمنا که باید در کلاس باشی. با تو همیشه بی تو هرگز!

هشدار: این پست حاوی کلمات نامناسب و احتمالا ناسزا می‌باشد. لطفا افرادی که به این کلمات حساسیت دارند اقدام به خواندن نکنند. این پست مخاطب خاص دارد که هیچگاه اینجا را نخواهد خواند.

خواب عجیبی بود. کاسه‌ی مهراز به دو نیم شده بود و من مغموم رو به روی استاد عیسی در کلاس نادری نشسته بودم و منتظر بودم استاد نظرش را در خصوص تارم بگوید. اینکه چرا و چطور شکسته بود را یادم نیست. استاد بعد از بالا پایین کردن تکه‌های ساز گفت هیچ کاری نمیشود کرد. قابل تعمیر نیست. باید ساز دیگری بخری. غم بزرگی در دلم سنگینی کرد. مهرازم دیگر با من همراه و همدل نبود. صبح که برخاستم و دریافتم خواب دیده ام نفس راحتی کشیدم. موضوع را به دخترعمه‌ی استاد گفتم و او در گوگل تعبیرش را سرچ کرد.‌ تعبیرش از خوابش عجیبتر بود.

نت و تصنیف "به سوی تو" را چند روز پیش دختر عمه‌ی استاد عیسی برایم ارسال کرد. امشب که غمی‌روی دلم سنگینی میکرد به سراغ مهراز رفتم و نواختم و نواختم و آرام شدم. قطعه، جان که گرفت به اشتراک‌ میگذارم‌.