این روزها معلمین به شدت سرشان گرم تدریس‌های مجازی است و حتی بیشتر از زمانی که در مدرسه حضور داشتند درگیر تهیه محتوای آموزشی و برگزاری کلاسهای آنلاین دو ساعته برای هر کلاس و رسیدگی به ایرادات و اشکالات درسی دانش آموزان می‌باشند. در طول هفته هم با پیامهای دانش آموزان وقت و بی وقت هم مدارا میکنند و جوابگو هستند. شاد (شبکه آموزش دانش آموزان) که آمد حال برای پر کردن جیب یک عده یا برای پز دادن وزیر یا هر چیز دیگر قطعا تا این زمان ناموفق بوده است. عدم احراز هویت معلمین و دانش آموزان یکی از مشکلاتی بود که با آن تا مدتها درگیر بودیم. هنوز دو تا از کلاسهای من در شاد تعریف نشده است. مشکلش مشخص نیست. دانش آموزان هم با لینک کلاس نمیتوانستند وارد شاد شوند. اینجا فکر میکنید زورشان به چه کسی می‌رسد؟ بله! درست حدس زدید. معلم کلاس! ساعتها درگیر سیو کردن شماره‌ی دانش آموزانم در حافظه‌ی گوشی موبایلم شدم تا من به عنوان ادمین کلاسم دانش آموزان غرغرو را به کلاس دعوت کنم. برخی اصلا شاد را نصب نکرده بودند و به سراغشان رفتم و خواهش و تمنا که باید در کلاس باشی. با تو همیشه بی تو هرگز!
کجای دنیا معلم اینقدر خارج از حیطه‌ی کاری اش عمل میکند. نیایید بگویید فلان معلم در دوران کرونا رفت خانه‌ی دانش آموزانش یا فلان دبیر در فلان نقطه با وجود مرگ فرزندش درس داد. یا فلان آموزگار کرونایی روی تخت بیمارستان کلاس آنلاین گذاشت. همه را می‌دانم. دمشان گرم!
زمانی که از وزیر بسیار محترم! پرسیدند برای پاداش همکاران زحمتکشتان در هفته‌ی معلم چه میکنید؟ پاسخش تمام این تلاشها را به سخره گرفت. وقتی گفت همینکه در خانه نشسته اند و حقوق میگیرند پاداششان است!
اشتباه نکنید! هیچ معلمی‌انتظار پول یا هدیه نداشت همینکه با یک جمله میگفت دست تک تک اشان را می‌بوسم برای خستگی این چند ماهه امان کافی بود.